Στο βωμό της ανταγωνιστικότητας.

Ακούμε τόσες μέρες οτι η Ελλάδα θα πρέπει να γίνει ανταγωνιστική.Για αυτό το λόγο τα μέτρα θα πρέπει να είναι σκληρά.Δηλαδή οι πολίτες της χώρας ,στο βωμό της ανταγωνιστικότητας ,θα πρέπει να ξεχάσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα ,να υποστούν την ανεργία και το συνεπακόλουθο της,την οριζόντια μείωση μισθών.

Είναι φανερό οτι η παγκοσμιοποίηση,οι ανοιχτές αγορές και γενικότερα ο οικονομικός ιμπεριαλισμός πέτυχαν το στόχο τους. Κοίμισαν το λαό,κάνοντάς τον υλιστή.Ταυτόχρονα μέσω του ''στοχευμένου'' μάρκετινγκ κατέστησαν τον άνθρωπο υποχείριο της μιζέριας του.

Με την κατάρρευση αυτού του συστήματος και την συσσώρευση υπερκέρδους στους ήδη κατέχοντες των συντελεστών παραγωγής , η εργατική τάξη ισοπεδώθηκε.

Τα πραγματικά αίτια της κρίσης δεν είναι το υπερβολικό χρέος της Ελλάδας,όπως

συνήθως ακούγεται, αλλά ο φόβος των Ευρωπαίων μπροστά στην καλπάζουσα κινέζικη οικονομία,του χαμηλού κόστους εργασίας και της μη ανατίμησης του εθνικού της νομίσματος.Ο τρόμος της Ευρώπης ,αντανακλά στα μέτρα που λαμβάνονται αλλά και στους στρατηγικούς της στόχους. Ποιοι είναι αυτοί?Αρκεί να σκεφτείτε ποιες χώρες είναι στο στόχαστρο της Ε.Ε.

Είναι κυρίως οι ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΕΣ (Ισπανία, Πορτογαλία,Ελλάδα,Ιταλία).Οι χώρες του Ευρωπαϊκού Βορρά κατέχοντας τις βαριές βιομηχανίες ,θέλουν να χρησιμοποιήσουν ως φυσικά επίνοια τις χώρες του νότου και για να μεγιστοποιήσουν το κέρδος τους πρέπει να ελαχιστοποιήσουν το κόστος εργασίας των μεσογειακών λαών.Μόνο μ' αυτό τον τρόπο η Γερμανία θα καταφέρει να ανταγωνιστεί και να μην υποσκελιστεί από τους Κινέζους.

T.B.