Μέρος 2ο ''Συνωστισμένες σκέψεις''

H Μ.,απ'εδώ και πέρα έτσι θα ονομάζεται,μ' απάντησε ''είσαι ρηχός,ματαιόδοξος,πώς μπορείς να πιστεύεις οτι τα χρήματα κι η εξουσία μπορούν να σε κάνουν ευτυχισμένο;''Ακολούθησε παύση,το θρόισμα των φύλλων γαλήνευσε τις σκέψεις μου,όμως αυτή η ερώτηση με κέντρισε,οχι γιατί ήταν περίεργη,ούτε ιδιαίτερη,άλλωστε το κλισέ ''το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία''ηχεί συχνά.Απάντησα''Αν και αυτή τη φράση την παραδεχόμαστε όλοι,γιατί τότε ψάχνουμε την ευτυχία σ' αυτά τα ίδια;''.

Τα φώτα στα παραλίμνια σπίτια είχαν αρχίσει να ανάβουν,η Μ. είχε κουρνιάσει στην αγκαλιά μου,το καλοκαιρινό αεράκι είχε παγώσει το δέρμα της,μα τη ψυχή της την ένιωθα πιο ζεστή από ποτέ.''Έχεις σκεφτεί πόσο όμορφη είναι αυτή η στιγμή,που είσαι μακριά απ'όλα,δεν έχεις έννοιες ούτε σκέψεις να σ'επηρεάζουν;''Ποτέ δεν είχα νιώσει έτσι,πάντα κάτι θα μπέρδευε το μυαλό μου,ποτέ η σκέψη μου δεν ήταν στο τώρα,αλλά στο μετά και στο πριν...

Με φίλησε κι αποκοιμήθηκε...

Μέρος 1ο ''Συνωστισμένες σκέψεις''

Προχωρούσα σε ένα τοπίο όμορφο,με ένα αγαπημένο πρόσωπο.Ο αέρας κουνούσε μανιασμένα τα φύλλα των δέντρων,τα οποία βρίσκονταν και στις δύο άκρες του μονοπατιού.Ήταν σούρουπο και παρά τον ταραχώδη αέρα κανείς μας δεν ένιωθε την ψύχρα της επερχόμενης σκοτεινιάς.Όπως θα έλεγε ο Π. ''ήταν σαν ο θεός να είχε βάλει μουσική σ'αυτή τη σκηνή,όπως οι σκηνοθέτες στις ταινίες''.Φτάσαμε σε ένα ύψωμα,καθίσαμε σε ένα βράχο.Η λίμνη απλωνόταν μπροστά μας αχανής κι ο ήλιος έτεινε να κρυφτεί στο άνοιγμα δύο υψηλών κορυφών.Μείναμε σιωπηλοί,η ομορφιά της φύσης δεν άφηνε σε κανέναν το περιθώριο να βγάλει κουβέντα...

Μετά απ'ώρα άκουσα απ'τα χείλη της και ενώ το βλέμμα της ήταν εμφανώς σκεπτόμενο ''Κανένα χρηματικό ποσό,καμία εξουσία και κανένα προνόμιο δεν μπορεί να μας απαλλάξει από τις αδυναμίες της ζωής ενός ανόητου''.Γέλασα...Δεν περίμενα τέτοια κουβέντα,ενώ σκεφτόμουν το πώς θα γίνω δυνατός,πως θα κυριεύσω τον κόσμο.Της είπα''Ακριβώς το αντίθετο σκεφτόμουν αυτή τη στιγμή''.Με κοίταξε με χλευασμό.

Μια λεξη...

Μια λέξη. Πέντε γράμματα. Είσαι δυστυχής άμα δεν το νιώσεις. Είσαι ευτυχής εάν το νιώσεις. Μοιάζει, φαίνεται, σαν μια συνάρτηση ανάμεσα στον έρωτα και το πάθος. Με αυτή απολαμβάνεις, συμπαραστέκεσαι, διασκεδάζεις.

Δεν έχεις λόγο που αγαπάς. Και αυτό είναι που σε μαγεύει. Σε μαγεύει να ζωγραφίσεις την ομορφιά της ζωής. Γιατί αυτό που λέμε αγάπη είναι ένα έργο τέχνης. Υπάρχουν καλλιτέχνες όλων των ειδών. Οι καλλιτέχνες της αγάπης όμως χρησιμοποιούν τα εργαλεία τους για να εκφράσουν το ανέκφραστο. Χωρίς πινέλο, αποτυπώνουν τη ζωή με τα πιο ζωηρά χρώματα. Χωρίς σμίλη, χαράζουν τη μαγεία της ύπαρξης. Χωρίς κλίμακα, δημιουργούν μουσική για όλους μας. Χωρίς καμία χορογραφία, μπαίνουν στο χορό της ζωής. Μια τέχνη που όλη μπορούν να μάθουν αν τους έρθει μία και μοναδική σταγόνα από τον ουρανό που θα πέσει στο ποτήρι της ζωής για να μειώσει την πίκρα της.

Αγάπα. Μπορεί να έρθει μια μικρή βροχή. Δεν πειράζει. Θα μάθεις. Και αν είναι απλά μια μπόρα με μικρή διάρκεια πάλι δεν πειράζει καθώς ο προσωρινός αποχωρισμός δυναμώνει τα μεγάλα αισθήματα και σβήνει τα μικρά απαράλλακτα, όπως ο αέρας δυναμώνει τη φωτιά και σβήνει το κερί..

Αγάπα αληθινά όμως . Όπως οι μητέρες αγαπούν το πρωτότοκο τους, όπως η μνήμη αγαπά πρόσωπα απ’ το παρελθόν, όπως η παλίρροια το φεγγάρι, όπως οι άγγελοι αγαπούν τους αγνούς στην καρδιά και όπως η θάλασσα αγαπάει την άμμο.

Αυτό απαιτεί προσπάθεια. Η αγάπη ποτέ δεν πεθαίνει από φυσικό θάνατο. Πεθαίνει όμως από αδιαφορία και εγκατάλειψη. Πεθαίνει όταν τη θεωρήσουμε δεδομένη. Πράγματα που παραλείπουμε και αγνοούμε είναι συχνά πιο επικίνδυνα από τα λάθη που κάνουμε. Τελικά , θα έλεγα, η αγάπη πεθαίνει από κόπωση και πλήξη, από έλλειψη φροντίδας και στοργής.

Είναι μεγάλη η δύναμη της αγάπης. Σαν να σε αλλάζει ριζικά. Δεν ξέρω, νιώθεις σαν να έχεις ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και δεν χρειάζεσαι την «Χαβάη της ηρεμίας». Είσαι απλά γεμάτος. Γεμάτος σκέψεις , όνειρα, συναισθήματα , στόχους , ευτυχία.

Μην αγαπάς κάποιον επειδή είναι όμορφος, αγάπησε τον επειδή θα είναι όμορφα όταν τον αγαπάς. Αλήθεια σου λέω, θα αλλάξει η ζωή σου. Η αγάπη απονέμεται πάντα σαν δώρο. Ελεύθερα, πρόθυμα, απροσδόκητα. Προσφέρεται ακόμα κι’ όταν οι άλλοι δεν την αναγνωρίζουν και δεν την εκτιμούν. Δεν αγαπάμε για να μας αγαπήσουν, αγαπάμε γιατί απλά έτσι το νιώθουμε.

Αγάπα και σύ και μην ξεχνάς για να έχεις απόλυτο έλεγχο στο σώμα σου και τη ζωή σου, απαιτούνται τρία πράγματα, ένας στόχος, ένα όνειρο και μία αγάπη…

Όνειρο.

Το όνειρο...

Θα μπορούσαμε να ζούμε χωρίς όνειρα άραγε?

Δεν μπορώ να απαντήσω,γιατί μάλλον τότε δεν θα είχα ζωή.

Αυτή είναι η αλήθεια,το όνειρο αν δεν είναι ζωή,τότε δίνει ομορφιά σ΄αυτήν.

Σκεφτείτε απλά τις στιγμές που πετύχατε ένα.Αυτά που προκύπτουν είναι η χαρά,η ικανοποίηση,ολοκλήρωση πνευματική,έστω και στιγμιαία.

Και μετά?

Μα ένα άλλο όνειρο μπαίνει προς επίτευξη,μία άλλη αγωνία,μία άλλη προσπάθεια...

Ένα χαμένο όνειρο μπορεί να σε διαλύσει.

Η μη επίτευξή του θα στενοχωρήσει ,θα σε πονέσει,θα σε πληγώσει...

Όμως και πάλι με τη σειρά του θα ξεπηδήσει ένα καινούριο και θα σβήσει το παλιό...

Κι όταν οι άνθρωποι πάψουν να ονειρεύονται?

Τότε δεν θα είναι άνθρωποι,θα μοιάζουν μόνο εξωτερικά,σαν όντα...

'Ίσως τότε να μπορείς πια να κλαις από χαρά,ίσως έρθεις να μου πεις τώρα δεν φοβάμαι τίποτα''

Πόσο δύσκολο όταν παίζεις τα ''ρέστα'' σου...

Ποιές οι πιθανότητες να κερδίσεις?

Άλλωστε το φύλλο του αντιπάλου είναι άγνωστο.Η άποψη να ακολουθείς την καρδιά σου είναι σαν να κάνεις all-in σε κάθε παρτίδα...

Αν σου βγεί τότε είσαι ο μεγάλος νικητής κι έχεις ακόμη ένα γύρο εν όψει.

Αν όχι τότε είσαι ο μεγάλος χαμένος και κάπου εκεί θα πρέπει να μαζέψεις τα απομεινάρια σου.

Δεν είμαι της τακτικής κάνω αυτό που νιώθω πάντα ή τις περισσότερες φορές τουλάχιστον.

Κάπου εδώ διαχωρίζεται το πόκερ με τον έρωτα...

Το πόκερ θέλει στρατηγική,για μένα ο έρωτας είναι αγνός κι οδηγείται μόνο από το πάθος.

-Πόσο δύσκολο να είσαι ελεύθερος?

-Μα ελεύθερος είσαι μόνο όταν κάνεις αυτό που νιώθεις,όταν είσαι ο εαυτός σου.Θέλει δύναμη!

-Αυτό δεν είναι δύναμη,είναι άγνοια του πόνου,της ήττας.

-Όχι δεν είναι άγνοια το να πατάς τον εγωισμό σου για αυτό που αγαπάς.Ίσα ίσα το θεωρώ το μέγιστο κατόρθωμα για έναν άνθρωπο.

-Κι αν εγώ νιώθω οτι δεν μπορώ να αφήσω τον εγωισμό μου...Κι αν με το να πατήσω τον εγωισμό μου βιώσω όλα αυτά που φοβάμαι?

-Δεν θα νιώσεις τίποτα άλλο παρά ελευθερία...

Αφιερωμένο σε κάποιο πρόσωπο,που μπορεί να ένιωσε έτσι.

''Ίσως τότε να μπορείς πια να κλαις από χαρά ίσως έρθεις να μου πεις τώρα δεν φοβάμαι τίποτα''

T.B.

Με 202 «Ναι» πέρασε ο νόμος για το ψαλίδι σε μισθούς-συντάξεις

Υπερψηφίστηκε από την Ολομέλεια της Βουλής, με 202 ψήφους υπέρ και 80 κατά και 1 «παρών», το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών το οποίο περιέχει το «ψαλίδι» σε μισθούς-συντάξεις και τις αλλαγές στις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις.

Eπτά βουλευτές (πέντε από ΝΔ και ένας από το ΠΑΣΟΚ) που είχαν διαφοροποιηθεί από την κομματική γραμμή για τη νέα δανειακή σύμβαση, υπερψήφισαν το νομοσχέδιο κατά την ονομαστική φανερή ψηφοφορία για τον εφαρμοστικό νόμο.

Από τους διαγραφέντες της ΝΔ, «ναι» ψήφισαν οι Αλέξανδρος Δερμετζόπουλος, Μανώλης Κεφαλογιάννης, Ζήσης Τζηκαλάγιας, Θεόφιλος Λεονταρίδης και Αναστάσιος Καριπίδης. Άλλοι έξι βουλευτές επέμειναν στο αρχικό «όχι», ενώ δέκα ήταν απόντες από την ψηφοφορία.

Συγκεκριμένα, «όχι» ψήφισαν οι Έλενα Κουντουρά, Δημήτρης Σταμάτης, Μαργαρίτης Τζίμας, Μαρία Κόλλια Τσαρουχά, Παναγιώτης Μελάς και Σπύρος Γαληνός.

Απόντες ήταν οι Κώστας Γκιουλέκας, Κώστας Μαρκόπουλος, Ελίζα Βόζεμπεργκ, Κώστας Παπασιώζος, Γιώργος Βλάχος, Μιχάλης Γιαννάκης, Χρήστος Ζώης, Γιώργος Βαγιωνάς, Τσαμπίκα Ιατρίδου και Γιώργος Καρασμάνης.

Από τους πρόσφατα 23 διαγραφέντες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι τάχθηκαν κατά της νέας δανειακής σύμβασης κατά την πρόσφατη ψηφοφορία, μόνον ο Χρήστος Μαγκούφης άλλαξε την τοποθέτησή του ψηφίζοντας «ναι». Οι υπόλοιποι ψήφισαν «κατά» και στη σημερινή ψηφοφορία, ενώ απόντες ήταν ο Γεώργιος Παπαμανώλης και ο Σπύρος Κουβέλης.

Σημειώνεται ότι επί των άρθρων 1 και 6 υπέρ τάχθηκαν 202 βουλευτές, κατά 80 ενώ ένας βουλευτής δήλωσε «παρών».

Στο άρθρο 2 ναι ψήφισαν επίσης 202 βουλευτές, 80 όχι ενώ ένας βουλευτής δήλωσε «παρών».

Επί της τροπολογίας για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών υπέρ τάχθηκαν 202 βουλευτές, όχι 80 βουλευτές και ένας δήλωσε «παρών».

Την τροπολογία για την εξουσιοδότηση στον πρωθυπουργό για τα στατιστικά στοιχεία υπερψήφισαν 202 βουλευτές, 80 καταψήφισαν και ένας δήλωσε «παρών».